Vier jaar geleden leek de Amerikaanse band Metallica rijp voor de sloop", schreef NRC-popmedewerker Frank Provoost naar aanleiding van hun optreden op Pinkpop dit voorjaar. „Het monstersucces van The Black Album uit 1991, dat dankzij hits als Nothing Else Matters en Enter Sandman 22 miljoen keer was verkocht, had alsnog zijn tol geëist. Destijds had Metallica van een redelijk bekende speedmetalband plotseling stadiumrockers van formaat gemaakt. Om niet alsnog onder de druk te bezwijken, had die band nu een gedrocht van een plaat gemaakt: St. Anger, waarop alle ellende er keihard werd uitgeschreeuwd.”

Wat er vervolgens misging met Metallica deed de band vier jaar geleden uit de doeken in hun reallife-studiodocusoap Some Kind Of Monster. NRC-filmrecencent Bianca Stigter bekeek de film: „Joe Berlinger en Bruce Sinofsky hadden het geluk dat het niet goed met de band ging toen ze in 2001 begonnen te filmen. De bassist had de band net verlaten en de overgebleven leden hebben een psycholoog nodig om nog met elkaar te kunnen praten. En dan verdwijnt de zanger ook nog eens naar een ontwenningskliniek. Het sober gefilmde, commentaarloze Some Kind of Monster geeft een geweldig ontluisterend beeld van een rockgroep die door geld en ouderdom niet meer het leven van ouderwetse rock-’n-rollers leidt.”

De totstandkoming van de nieuwe plaat Death Magnetic is te zien op de site www.missionmetallica.com. Zogeheten fly-on-the-wall-footage toont hoe de band in ogenschijnlijk opperbeste stemming aan nieuwe nummers schaaft, schreef Provoost in mei „Voor de kijker bleef het gissen wat de plaat zou halen, en wat niet. Maar uit alle losse riffs, breaks en solo’s is wel al één boodschap te destilleren: Metallica gaat weer hard rockende nummers maken, met een kop en een staart.”

Bekijk de single The day that never comes:

Bekijk hier het interview met James Hetfield en Corton op Pinkpop 2008 voor Ned 3 en 3FM.